Sassische Weddergeboorte

Uut Wikipedia, de vrye encyklopedy
De schriftenriege Sassische Weddergeboorte kwaamp uut de koker van de makers van tiedschrift 't Swieniegeltje.

Sassische Weddergeboorte was de titel van een schriftenriege, of riege brochures, in de jaoren vieftig van de twintigste ieuw uutegeven deur de redactie van Nedersaksisch tiedschrift 't Swieniegeltje. Krek as 't tiedschrift zölf wördden de riege edrokt deur uutgeverije J. A. Eerelman in Knoal. In de brochures wördden epleit veur 't behold van 't Nedersaksisch, det uut zied edouwd wördden deur 't Nederlaands en Hoogduuts, veur de uutbouw van 't Nedersaksisch (in al zien variaanten) töt cultuurtaal, en veur een starker cultureel besef onder de Nedersaksen as ien volk an weerskaanten van de Nederlaands-Duutse gröppe. Dizze idealen bluiden gedurende een antal jaor stark op onder een beste köppel Nedersaksische veurvechters, een blui daor as naor verwezen wördt as de Nedersaksische Beweging.

Uutgaves[bewark | bronkode bewarken]

De eerste uutgave in de riege was Echo's van Markelo (1955), onder redactie van Grunninger Nedersaksisch activist Willem Diemer. 't Was een pleidooi, in de vörm van brieven, kraanteberichten en aandere stokkies, veur 'de moudertoal en de regionoale gedachte'. De titel verwis naor een op 25 juni 1955 in 't Twèentse Maarkel eholden bijienkomst van Nedersaksische schrievers, activisten en regionalisten, waorbij de Sassische Schrieversbund opericht wördden.

De tweede uutgave was Stried föör de Moderspraoke (1955) deur de Benthemer veurvechter van 't Nedersaksisch Arnold Rakers. De uutgave, daor as 1200 exemplaoren van edrokt wördden, bevatte de tekst van de toespraoke onder dizze titel die Rakers eholden had op de Nedersaksische bijienkomst in Maarkel. De toespraoke was een vurig betaog veur een Nedersaksische renaissance an weerskaanten van de gröppe en de uutbouw van 't Nedersaksisch töt volweerdige cultuurtaal, krek as 't Fries en Afrikaans. De uutgave wördden anevuld mit Rakers zien prakkezaotsies aover zaken as de mandielige Vosbergenschriefwiese die in ontwikkeling was, de Schrieversbund, 't Swieniegeltje en de vraoge welke name aj zolden mutten gebruken veur de Moderspraoke.

In 1956 verscheen een darde diel onder de titel Werkberichten van de 'Bůnd van Schrieverskringen in N.O.-Nederland en aangrensend Nederdüütsland. Hieran dreugen verscheiden schrievers bij, waoronder de Drèentse regionalist Jan Naarding, die schreef aover de Vosbergenschriefwiese, en hoogleraar Nedersaksisch an de Rieksuniversiteit Grunning Klaas Hanzen Heeroma, die schreef aover streektaalcultuur.

Dit artikel is eschreven in 't Zuudwest-Drèents.