Tuterink

Uut Wikipedia, de vrye encyklopedy
n Tuterink
n Tuterink in zien winterkleed
n Film van n groep tuteringen

De tuterink (Tringa totanus) is n voegel uut de familie van de straandlopers en snippen (Scolopacidae) met geslachtsnäme Tringa (ruters).

Kenmärken[bewark | bronkode bewarken]

I'j kan 25 töt 30 sentimeter groot wörden. n Belangriek kenmärk is de felrooie poten. Aandere soorten ruters bin: witgat, bosruter, zwärte ruter en gruunpootruter. t Verenkleed bestet uut n donkergriesbrune bovenkaante met lechte vläkkies, n witte onderkanate en evläkte flanken. Wieder ef de voegel oranje poten, n oranje snävel met n donkere punt, n lechtbrune als, börst en kop met donkere strepen. I'j ef n briede, witte achtervleugel.

Voortplaanting[bewark | bronkode bewarken]

t Legsel bestet miestal uut vier matte, peervormige eiers, die ärg verskillend in kleur kunnen wezen.

Verspreiding en leefgebied[bewark | bronkode bewarken]

De tuterink bruuit in n groot gebied dat van Ieslaand naor West- en Midden-Europa en dwärs deur Midden-Azië töt an de Grote Oseaan löp. I'j overwintert in zudelike gebieden.

De soort ef zes ondersoorten:

Veurkomen en staotus in Nederlaand[bewark | bronkode bewarken]

In Nederlaand komen tuteringen t iele jaor veur. Disse bruuivoegel kömp nog altied väke veur, wieder bin der grote antallen deurtrekkers en minder grote antallen overwinteraars. Ien van de belangriekste bruuigebieden van Nederlaand is t Verdrunken Laand van Saeftinghe waor zowat 10% van de Nederlaandse populasie bruuit. De Nederlaandse bruuivoegels overwinteren an de kusten van Portugal, Spanje en Noordwest-Afrika. De tuteringen die in Nederlaand deurtrekken en overwinteren bin voegels uut Noordwest-Europa. Ze zitten dan veural in zolte en brakke getiedewäteren.[1]

In de periode 1989-1991 wördde t antal bruuivoegels in Nederlaand eskat op 30.000 päär. Tussen 2003 en 2007 is der n dälende trend wääreneumen van 5% per jaor.[1][2] Deur de geleidelike däling stet de tuterink as 'gevulig' op de Nederlaandse rooie lieste van bedreigde of kwetsbere voegelsoorten. De achteruutgang kömp deur onder meer de grootskaolige melkveeolderi'je.[3] De tuterink vält ook onder t AEWA-verdrag.

Internasionaal löp de voegel gien gevaar, i'j stet as 'veilig' (Least Concern) op de IUCN-lieste.

Bruuigedrag[bewark | bronkode bewarken]

Baltsende tuteringen

t Bruuiseizoen van de tuterink löp van alf april töt in juni. t Bruuien duurt 22 töt 25 dägen. Disse weidevoegel lägt gewoonlik vier eiers van gemiddeld 45 × 32 mm, in n kulechien in t grös, miestal in n weilaand. De grösalmen rond t nöst wörden over t nöst ebeugen, waordeur t goed verbörgen is. Typerend is dat de tuterink väke op mär n päär meter ofstaand bruuit van t nöst van n kiefte. De tuterink profiteert daordeur van de technieken die de kiefe ef um roofdieren op ofstaand te olden.

Nedersaksies[bewark | bronkode bewarken]

[disse mal bewarken]

Bronnen en referensies[bewark | bronkode bewarken]

  1. 1,0 1,1 Bijlsma, R.G., F. Hustings & C.J. Camphuysen, 2001. Avifauna van Nederland 2. ISBN 9074345212
  2. SOVON Tureluur: Verspreiding en antalsontwikkeling in Nederlaand
  3. SOVON Ni'jsbrief 2008/3

Uutgaonde verwiezingen[bewark | bronkode bewarken]

Dit artikel is eskreaven in et sallandske dialekt van Gällemuun, in de Algemene Nedersaksiese Schriefwieze.