Snorri Sturluson

Uut Wikipedia, de vrye encyklopedy
Snorre Sturluson (Christian Krohg, 1890)

Snorri Sturluson[1] (1179 - 23 september 1241) was nen Ieslaandsen geskiedkeundigen, dichter en politikus. Hee wör tweemoal ekeuzn as rechtsprekker in t Ieslaandse parlemeant, t Althing. Hee skreef de Verhaal-Edda of Jongere Edda, wat besteet oet Gylfaginning ("t Bedrog teegn Gylfi"), n verteelsel oet de Noordse mythologie, t Skáldskaparmál, n book met dichterlik sproakgebroek, en de Háttatal, ne lieste met dichtvörme. Hee skreef ook de Heimskringla, ne geskiedenisse van de Noorske keuninks, wat begun met legendeverhaaln in de Ynglinga saga (De jongelinkssaga) en löp zo duur de geskiedenisse van vrog-Middeleews Skandinavië. Snorri wörd ook vake zeen as de skriewer van de Egil's saga, umdet doar de stiel en skriefwieze an völle op lik.

As geskiedkeundigen en mythograaf is Snorri opmoarkelik, umdet he in de Verhaal-Edda t idee neumt det mythologiese goodn ooit as meanskelike kriegshearn en keuninks begunn, woervan't de begreafplekn zik oontwikkelt as anbedingsplekn. Wonnear't leu n doodn kriegshear anroopt as ze in de stried goat, of n doodn keunink as ze t zwoar hebt in t leawn, begeent ze t figuur te verearn. Noa nen zet wörd den keunink of kriegshear allenig nog as god hereenerd. Snorri kömn doarbie met t idee det as stamn wint van aandern, ze öare oawerwinning köant verkloarn duurdet öare goodn met dee van de verslaagnen vöchtn.


  1. Ooldnoors/-Ieslaandse skriefwieze Snorri Sturluson. In Modern Bookmoal is t Snorre Sturlason en in t Zweeds is t Snorre Sturlasson