Peter van der Velde
Peter van der Velde (Vlagtwedde, 5 febrewaori 1918 - Rowol, 24 jannewaori 2004) was een Grunnigstaolige, Drèentse schriever, die ok wel bekend stun as de schriever van Rowol.
Leven
[bewark | bronkode bewarken]Van der Velde is opgruid in Roon. Daor hef e de Noord-Drèentse taol leerd die e laoter bruukt in zien waark. ’t Grootste deeil van zien loopbaon hef e onderwiezer west in Rowol. Hij schreef körte verhaolen, gedichten, cabaretteksten en liedties die e saomen met zien vrouw Alke zung. In de Tweeide Wereldoorlog hef e optreden met ’t Bonte Bitse Cabaret. Doe dizze cabaretgroep hum anmelden mus bij de Kulturkammer, binnen ze der drekt met opholden. Nao de bevrijding richtte Van der Velde ’t bekende Noorddrèentse cabaret De Bekketrekker op. Hij hef ok een maol of wat een literaire breeifwisseling holden, bijveurbeeld met Hans Heyting in Oeze Volk en met Ton Peters in Roet.
As Noordenvelder keek Van der Velde tweei kaanten op: hij publiceerde niet allén in Drèentse tiedschriften, mor ok in Krödde, de Grunninger tegenhanger van Roet. Zien waark is in 1986 bundeld onder de titel Wilwaark. Doe die bundel oetverkocht was, is der een herdruk kommen onder de titel Winter op de Paaizermao: een bloemlezing van zien beste verhaolen en host aal zien gedichten.
Peter van der Velde hef van de veurmaolige gemeeinte Roon ’t ereburgerschap kregen. De producent Albert Haar hef in 2001 veur Stichting Drentse Taol een schrieverspetret (video en dvd) van hum maokt.
Stiel
[bewark | bronkode bewarken]In Van der Velde zien waark vaalt op dat het Drèents en de zinsbouw zuver bruukt worden. Van der Velde zat in de jaoren ’80 in de kemissie die der veur zörgd hef dat er noe een officiële Drèentse spelling is.
Van der Velde stun bekend as een bescheiden mèens. Hij preut over zien ‘gedichies’ asof ’t niet veul veurstelden. Mor zien gedichten en verhaolen worden rekend tot ’t beste wat of der in ’t Drèents schreven is. De Drèentse dichter Gerard Nijenhuis hef zien waark wel ies umschreven as: antekenings veur de kantlien van ’n meester die over ’t levent naodenkt.
Zien verhaolen en gedichten binnen kört mor krachtig. Der steeit gien woord te veul in. Aachter zien humor geeit ok zeerte schoel. De kleine dingen van ’t leven kunnen neeit verbaargen dat ’t leven smangs ok pien döt. Maor gelukkig is der ok waarmte en ’t mooie van de natuur. Melancholie en levensvraogen binnen tweei onderwaarpen die in zien gedichten ok vaok veurkommen.
Oetgaonde verwiezing
[bewark | bronkode bewarken]
|
Dit artikel is skreaven in et grönninger dialekt van Noordenveld. |