Otto Mueller
Otto Mueller (16 oktober 1874 - 24 september 1930) was een düütske künstskilder en prentenmaker. Hee hevt een set ehöyrd by de bekende, ekspressionitisten künstgrup 'Die Brücke'.
Leaven en wark
[bewark | bronkode bewarken]Mueller is in Liebau geboaren. Tüsken 1890 en 1992 döäde hee een upleiding litografy in Görlitz en Breslau. Van 1984 töt 1896 studeerden hee an de Akademy vöär skoune künsten in Dresden en güng med disse upleiding in München in 1898 vöördan. In München güng hee voord ümdat see dår van hüm seaden dat hee geen talent solde hebben.
Syn vrogge wark hevt vöäle van et impressionisme, de jugendstil en et symbolisme weg. Toon as hee up Berlyn güng woanen in 1908, wördden syn wark meyr van et ekspressionisme. In dee tyd leyrden hee de skilders Wilhelm Lehmbruck, Rainer Maria Rilke en Erich Heckel kennen. Hee kwamen in 1910 by ‘Die Brücke’, een ekspressionistiske grup künstenaars üüt Dresden. Dår bleyven hee by, töt dat de grup in 1913 üüt mekare völ. Rund dee tyd had he ouk vöäle kontakt med ‘Der Blaue Reiter’, een andere künstenaarsgrup.
Tydens de Eyrste Wearldoorlog vöchtten Mueller as een düütske soldaat in Frankryk en Rusland. Nå den kryg wördden hee professor up de Akademie der Bildenden Kunste in Breslau. Dår gav he lesse töt an syn doud in 1930.
In 1937 hebbet de nazis 357 stüks van syn wark üüt de düütske museums ehaald. Ümdat dissen, net as vöäle andere moderne künstwarken as ‘Entartete Kunst’ esene wördden.
Mueller was et meyst dichterliken van de düütsk ekspressionistiske skilders. Wat hee bynå alleyne üütbeyldden wolde was de eynheid van menske en de natuur. Hee versimpelden de förms en de ümlybings; med de klören en de komposity probeerden hee een vreadig geheyl te krygen. As modellen nam hy vake nakede romanivrouwlüde (sigöäners). Dit was ouk wal syn handelsmark. Syn byname was dan ouk ‘sigöäner-Mueller’. Et konde ewesd hebben dat syne moder een romanivrouwe was.
Mueller skilderden med kalkvarve up kanvasdöke; Dat sörgden vöär een matte üütstråling. Syn prentkünstwarken wördet up 172 erekkend, wårvan de meysten litografyen waren, med üütsündering van een pår holtsneades en etsen. Van syn skilderyen bint der wal een pår hunderd.
Dit artikel is eskreaven in et sallandske dialekt van 'n Arnbarg, in de Nysassiske Skryvwyse. |