Oabel Oabels
Oabel Oabels (officieel Abel Jans Abels) (Ganzediek, 28 juli 1891 - Emmen, 1978) was een Grunningstalige schriever uut 't Oldambt in oost-Grunning.
Oabels, de zeune van Folkert Abels en Grietje Heeres, leerde deur aovendstudie 't vak van commies. Op 11 juni 1917 trouwde e in Beerte mit Jantina Tallechina Vloo. Zien wark bij de belasting en douane oefende hij uut in Barger-Compas, Klazieneveen, Wieje en Eanske. Vervolgens wördden e verificateur en verhuusde e achterienvolgens naor Zaender en Rötterdam. Töt zien pensionering in 1965 warkte e as chef van 't grèensketoor in Oldnzel. Daornao woonde e in een bejaordenhuus in Emmen.
Vanof de vrogge jaoren vieftig was Oabels actief in Het Grunneger Genootschop, daor as e later erelid van wördden. Mit de schrieverije begunde e bename as gevolg van zien lidmaotschop en veurzitterschop van de Grunninger veriening in Oldnzel. Hij schreef realistisch proza in een arg verzörgde stiel. Van 1959 töt 1960 stund zien fuleton Op en om de Dolderd in de Winschoter Courant. In Maandblad Groningen en daornao Dörp en Stad stund begun jaoren vieftig zien riege Oet sliek en mizze. In 1965 verscheen de novelle Vezide van Jonje Molemoa en in 1972 de roman Ongeboren Roulf. In 1977, in Oabels zien zesentachentigste jaor, kwaamp de bundel Bie tille harom uut, mit jeugdherinnerings speulend in zien geboortedörp Ganzediek bij Finnewôld. De tille (brogge) van de titel was e vlakbij geboren. De bundel was illustreerd mit foto's deur zien kleindochter A. Kingma.
Dichter Jan Boer hef Oabels "een Grunneger schriever van betaikenis" enuumd.
Wat uut zien wark
[bewark | bronkode bewarken]- "Stoef veur tille ston de leste paitereulielanteern. 't Was ook d ainegste op d haile Gansdiek. As de moane weer ontzat dee ol Wubke n moatje paitereulie in de gloazen pere van d laampe en stak hom s oavends aan. As paitereulie opbraand was, gong e vanzulm weer oet. Op Gansdiek was e eerder oet, ofschoon ie nait zo'n groot verschil zain konnen, aan of oet. 't Was niks meer as n glenne spieker. Veur Wubke was dij lanteern n mooie flikkerij, zai kreeg der elf of twaalf gulden veur in t joar."
Uut: Bie Tille Harum
Boekuutgaves
[bewark | bronkode bewarken]- Vezide van Jonje Molemoa (novelle, Sasland, Stad, 1965)
- Ongeboren Roulf. 'n Grunneger roman (J.D. van der Veen, Winschoot, 1972)
- Bie tille harom (jeugdherinnerings, Het Grunneger Genootschop, 1977)
Bronnen
[bewark | bronkode bewarken]
|
Dit artikel is eschreven in 't Zuudwest-Drèents. |