Bokmål

Uut Wikipedia, de vrye encyklopedy
Bookmoal en Niejnoorsk per Noorske gemeente

Bokmål ([ˈbuːkmɔːl], let. "booksproake") is ene van de twee offisjele Noorske geskreewne standaardsproakn. n Aandern is Nynorsk. Bookmoal wörd duur 85-90% van de Noorske bevölking gebroekt[1] en wörd t meest an sproaklearders eleard.

Bookmoal wörd beheard duur de Noorse Sproakroad (Språkrådet). Dr is ne wat beheuldendere skriefwieze, dee't ze Riksmål neumt. Disse wörd beheard duur de nit-oawerheaidgesteurde Noorske Akademie vuur Sproake en Literatuur.

De eerste Bookmoalskriefwieze wör offisjeel annömn in 1907 oonder de naam Rieksmoal, noa at dr verskilnde veraanderings warn toopast seend 1879.[2] De bedeankers van de veraandering warn Marius Nygaard en Jonathan Aars.[3] t Was ne anpassing van geskreewn Deens, wat al regelmoatig wör gebroekt seend Noorweagn oonder Denemaarken heurdn. t Wör an epast umdet de Noorske stadse heugere volksklasse n soort mengsproake har oontwikkeld, dee't bekeand steet as Dano-Noorsk, vuural in de heuwdstad Oslo. Doo't de grote konservatieve kraante Aftenposten de nieje skriefwieze har an enömn in 1923, wör de Deense skriefwieze zowat nit mear gebroekt. Tiedns ne stemming in t Lagting, t Legerhoes van t Noorske parlemeant, wun de naam Bokmål t met eenn stem van Dano-Noorsk.

De Noorske regearing hef gin haande in gesprökn Bookmoal en röd an at de normaliseerde oetsproake van t Bookmoal t klaankpakket van t lokale dialekt van de sprekkers mut volgen.[4] Desondaanks is dr ne gesprökne variaant van t Noors wat algemeen wörd ezeen as de onoffisjele standaard vuur gesprökn Bookmoal. In The Phonology of Norwegian, skrif Gjert Kristoffersen:

"Bookmoal [...] is in de meest-vuurkomnde vorm beskouwd as ne wierspegeling van de sproake van formele stadse middenklasse, vuural det van t oostelike gedeelte van Zuud-Noorweagn, met de heuwdstad Oslo as logies middelpeunt. t Is doarumme te zegn at Bookmoal ne gesprökne wiergawe hef dee'j onoffisjeel standaard gesprökn Noors köant neumn. t Wörd feaitelik vake Standard Østnorsk (Standaard Oostnoorsk) eneumd."[5]

Standaard Oostnoorsk is de oetsproake dee t vaakst in wöardebeuke steet en woerin t meeste les wörd egeewn in Noorske sproaklesn.

Verwiezings[bewark | bronkode bewarken]

  1. Vikør, Lars. Fakta om norsk språk. 2009-08-04
  2. Lundeby, Einar. Stortinget og språksaken. 2007-06-12
  3. ed Helle, K. Norsk Biografisk Leksikon - Halvorsen, E.F. Marius Nygaard. 06-02-2010
  4. Sprakradet.no. Raad om uttale. 15-03-2009
  5. Kristoffersen, Gjert. The Phonology of Norwegian. Oxford University Press, 2000.