Waoterbotterbloeme

De waoterbotterbloeme (Ranunculus aquatilis) is een vaste waoterplaante uut de renonkelfemilie (Ranunculaceae). De waoterbotterbloeme greuit in een groot part van Europa, Midden- en Oost-Azië, tropisch- en Zuud-Afrika mar oek in Noord-Amerika.

De bleuiperiode is van april tot augustus. De kelkblaojen kunnen der ofvallen.

Variëteiten[bewark | bronkode bewarken]

Der bin tweje variëteiten bekend:

Ranunculus aquatilis var. aquatilis
Ranunculus aquatilis var. diffusus syn. Ranunculus trichophyllus.

Ranunculus aquatilis var. aquatilis[bewark | bronkode bewarken]

De blaojen vallen uut mekaar in dreje soorten: de blaojen boven 't waoter bin stevig en rond- tot niervormig, de blaojen onder 't waoter bin langwarpig en dun, twee- of dreespletig en ze bin vertak in dunne gavelvormige slippen. De plaante kan oek overgangsblaojen hemmen dee deels in draodvormige slippen edeeld bin en ze bin deels bladachtig en lopen uut in vrie spitse tanen. 't Kan oek zo ween dat ze gien onderwaoterblaojen hemmen. De drievende blaojen bin vake in dreje tot zeuven delen in-esnejen. An de punte kunnen ze etaand ween. Disse blaojen hef de plaante oek as 't op sliek greuit, 't hef dan gien onderwaoterblaojen. De onderwaoterstengel kan tot tweje meter lange ween.

De zeuven tot 20 millimeter grote bloemen hemmen vuuf witte kroonblaojen, dee mit mekaar de ranen van 't gele harte bedekken. De kroonblaojen hemmen an de voot een gele negel. Der bin vuuf tot 20 meeldraojen. De hoeniggroeve is meestentieds rond. De vruchsteel is zwat nooit langer as vuve centimeter.

De vruch is een ovale dopvruch.

Ranunculus aquatilis var. diffusus[bewark | bronkode bewarken]

Disse variëteit hef allinnig fienverdelen onder-edeuken blaojen. Ze bin telkens in drejen edeeld en hemmen fiene slippen dee neet in een vlakke liggen. 't Hef meestentieds gien overgangsblaojen.

De bloeme is iets kleiner, zeuven tot 12 millimeter, en de ranen van de bloemdekblaojen bedekken mekaar neet. Der bin vuuf tot 15 meeldraojen. Oek is de hoeniggroeve neet rond mar hef de vorm van een halve maone. De 2,5 tot 3,5 mm lange kelkblaojen bin ofstaond en zwat nooit blauw an-eleupen. De vruchjes bin in 't jonge stadium behaord. De steunblaojen bin an de voot veur tweedarde of meer mit de bladsteel vergreuid. De vruchsteel is hooguut vier centimeter lange.

Waor 't veurkump[bewark | bronkode bewarken]

De plaante kump veur in helder, zeut of zwak brak, meestentieds vrie voedselriek, stilstaond of zeutjes an streumend waoter dat hooguut een meter diep is. Bestuving wonnen edaon deur verschillende insekken. Oek kan zelfbevruchting plaosevienen bie onder-edeuken bloemen.

Ekelogie[bewark | bronkode bewarken]

Kikkers legen grege der drille op of bie de blaojen van de waoterbotterbloeme. De plaante hef een veurkeur veur lich verzuurd waoter.

Gebruuk[bewark | bronkode bewarken]

De boven- én de onderwaoterblaojen kunnen vars of edreug as toekruud gebruuk wonnen.

Tune[bewark | bronkode bewarken]

De plaante kan stark uutbreien, en zal soms beteugeld mutten wonnen. Een grote viever is daorumme veur disse plaante gewunst. De plaante steet derum bekend goed zuurstof an 't waoter toe te voegen, een veurdeel a-j vissen hemmen.

De blaojen bedekken de oppervlakte, wat dieren as vissen en kikkers schuulplaosen biejt en algengreui tegengeet.