Requiem veur een hunebed of petrae in de vrömde

Requiem veur een hunebed of petrae in de vrömde is een Drèentstalig gedicht deur de Drèentse dichter en schriever Martin Koster. 't Verscheen veur 't eerst in jaorgaank tweie, nummer iene van Drèents letterkundig tiedschrift Roet, onder schrieversname E. Vandriest. 't Wördden ok ofedrokt in Roet-themanummer Ave Reest (jaorgaank 21, winter 1999-2000) en openeumen in Koster zien bundel Hotel an 't spoor (2010). 't Gedicht löd:

lillijke stienebulten
zaand deraover

Onderwarp van 't gedicht bint de Drèentse hunebedden en de dichter zien verholding daortoe. Opmarkelijk genog is de titel mit negen woorden (negenendartig letters) langer as 't gedicht zölf, det bestiet uut vier woorden (dreiendartig letters), verdield aover twee riegels. Literatuurhistoricus Henk Nijkeuter schref:

"Een kenmerk van zijn [Kosters] dichterschap is dat hij zo veel mogelijk met zo weinig mogelijk woorden wil zeggen. Daardoor ontstaan dikwijls korte gedichten die ook de kracht van de Drentse taal bewijzen. Dat blijkt duidelijk uit het gedicht Requiem veur een hunebed of petrae in de vrömde [sic]".

Al hoe kört of 't gedicht is, in Moi! Taalgids Drenthe wördden 't in een ofwiekende variaant openeumen:

lillijke stienebulten zaand deraover

Bronnen

• Abel Darwinkel, Jan Germs en H. Slot (2005), Moi! Taalgids Drenthe, Assen: In Boekvorm Uitgevers bv, blz. 120
• Martin Koster (2010), Hotel an 't spoor, Beilen: Het Drentse Boek, blz. 36
• Henk Nijkeuter (2016), Waor roet en blommen wortel schiet in 't veld. Geschiedenis van de Drentse literatuur 1945-2015, Beilen: Het Drentse Boek, blz. 231

Dit artikel is eschreven in 't Zuudwest-Drèents.