Jaap Meijer (schriever)

Jakob (Jaap) Meijer^[1] (Winschoot, 18 novìmber 1912 - Heemstee, 9 juli 1993) was n historikus en dichter. Zien dichtwaark, woar er de schrieversnoamen Saul van Messel en Gideon van Hasselt veur broekte, het er ien t Nederlaands, Jiddisch en Hebreeuws, môr benoam ien t Grunnegs schreven.

Oplaaiden en oorlogstied

Meijer kwam oet n aarm orthodox Jeuds gezin. Ien Amsterdaam studaaierde hai geschiednis aan t Nederlandsch Israëlitisch Seminarium; hai promoveerde ien 1941. Hai waarkte as lerer aan t Joods Lyceum woar Anne Frank ook hìn gong. Ien de Twijde Wereldkraig het hai mit vraauw en zeun (de loatere nijsschriever Ischa Meijer) t kaamp Bergen-Belsen overleefd.

Schrieverij

Meijer het veul schreven over de geschiednis van de Nederlaandse Jeuden, ien t biezunder over heur leven ien Amsterdaam. Ien 1984 het man hom van Stichting 't Grunneger Bouk de Literaire Pries oetlangen. t Grunnegs nuimde hai "de taal van rauwe klei en de woeste zee; zo basaal als de taal van het Hooglied" (De toal van de raauwe klaai en de roege zee; zo grondleeg as toal van t Hooglaid).

Zien dichterij gaait voak over t onthaimde gevuil van de Jeuden ien de diaspora, t Jeudse leven ien t veuroorlogse Nederlaand en zien aigen jonkhaid ien oostelk Grunnen. t Is voak swaart van toon. n Hail ìnde van zien gedichten binnen vaarregels. Sums broekte hai meer as ain toal ien ain gedicht. Dichtwaark is eerst benoam ien aigen beheer oetkommen; loater ien riege 'Horizon-Taal' van Het Drentse Boek.^[2]

Citoat

mit gain veurgeslacht verwìnd
bie overleevrn welbekìnd
heb 'k aign geslachtsboom verzìnd

dou destieds muik veurolder van mie
hail mooie jiddische poëzie
teminznt in mien fantezie

zo woar ask leevmt blief
hai schreef zien vingers stief
zee mie aine van 't archief

over vèrn zuver zien zeun
vin ik vannacht op beun
laifdesladder oet zien dreum

Oet t gedicht ahnenstolz, ien bundel Inkele raais

Dichtbundels

Kaddisj (1965)
Zeer zeker en zeker zeer (1967)
Het beloofde land. Joodse gedichten (1968)
Strelen om de stam (1968)
Mammoeth mijn muze (1968)
Vrouger of loater (1969)
Bruid waar blijft je mond? Een bundel priapeeën (1969)
Bloedrood en zonder schaamte (1969)
Het heden laat verstek gaan (1969)
Over de huid van mijn geheugen (1970)
Twijspaalk mien bloasbaalk (1970)
Mien laid dat vlogt (1970/?1971)
Syndroom, Joodse poëzie (1971)
Salomo - keur uit zijn liederen (1971)
Het eeuwige leven, een bundel doodspoëzie (1972)
Het geluid hing te trouwen (1972)
Roofvogel tijd (1977)
Vaderland in den vreemde. Joodse balladen uit Groningerland (1982)
Drenthe, een bundel joodse poëzie (1982)
Groningen (1983)
Bourtange (1984)
Tolk van 't olle volk (1984)
Ongeneeselk / Grunneger gedichten (1985)
Tougelieks / verzoamelde Grunneger gedichten 1977-1987 (1987)
Naoogst (1991)
Twijderweegns (1991)

Historisch waark

Hoge hoeden, lage standaarden. De Nederlandse Joden tussen 1933 en 1940 (1969)
Van Israëlietisch Oude Mannen- en Vrouwenhuis tot Joods Tehuis voor Bejaarden : 1841-1966 (1966)
Van Israëlieten tot Israëliërs. Anderhalve eeuw Joodse geschiedenis 1815-1965 (1965)
Zĳ lieten hun sporen achter. Joodse bĳdragen tot de Nederlandse beschaving (1964)
Het Jonas Daniël Meĳerplein. Bezinning op drie eeuwen Amsterdams Jodendom (1961)
Het verdwenen ghetto. Wandelingen door de Amsterdamse Jodenbuurt (1948)

Schrieverij over Jaap Meijer

Pieter Jonker et al. (1985), Hou vremd ik blief, Saul van Messel, joods dichter in het Nedersaksisch, Oosterwôlde: Stichting Stellingwarver Schrieversronte
Evelien Gans (2007), Vader en zoon, Amsterdaam: Prometheus

Wellen

Rivverìnsies

↑ Veurnoam as Jakob en as Jacob vonden
↑ Fokko Veldman en Hanny Diemer (2008), De literatuur van Groningen. Ien Henk Bloemhoff, Jurjen van der Kooi, Hermann Niebaum en Siemon Reker (red.), Handboek Nedersaksische Taal- en Letterkunde (Azzen: Van Gorcum). Blz 348

Boetende hìnwiezen

[1] Veurnoam as Jakob en as Jacob vonden

[2] Fokko Veldman en Hanny Diemer (2008), De literatuur van Groningen. Ien Henk Bloemhoff, Jurjen van der Kooi, Hermann Niebaum en Siemon Reker (red.), Handboek Nedersaksische Taal- en Letterkunde (Azzen: Van Gorcum). Blz 348

[1]

[2]