Erik Harteveld

Erik Harteveld (Assen, 1955) is een schriever, regisseur, muzikaant en tenielspeuler uut de Nederlaandse pervincie Drenthe.

Vanof zien zesde woonde Harteveld in de buurtschop Nijlande, even buten Assen. Wieder woonde e in Baal en Grol; hij wördden fan van de in Grol evestigde bluesband Cuby + Blizzards. In Stad studeerde e sociaole geografie, Nederlaands en Russisch. Later gunk e in Raskert in noord-Grunning wonen. Hij warkt as acteur bij trainings en assessments.

Via 't teniel kwaamp Harteveld veur 't eerst in de kunde mit Drèents as cultuurtaal, toe as e mitspeulde in Marga Kool heur stok An 't Voetenende. In 1985 acteerde hij mit 't Noord Nederlands Toneel in An 't Voetenende; in 1997 mit Theater te Water in Echte Kerels. Onder de tonielstokken die as e eschreven hef, bint Kriet op Tiet, Breien veur Burundi, De wraok van Tale Kwant en HIBO-party.

Harteveld wördden in 1995 zanger en tekstschriever van de Drèentstalige bluesgroep Kopstubbers (ok: Erik Harteveld Bluesband). Ok speult e gitaar, accordeon en mondharmonica. In 1989 raakte e betrökken bij Radio Drenthe mit satirisch-komische pergramma's as Boenders en bözzels. Veur RTV Drenthe maakte e wieder absurdistische miniatuurties en parodieën op zieperiegen. In 't Dagblad (eerder Neisblad) van het Noorden stunden vanof 1990 columns van zien haand, daoronder 1000 Jaor Drenthe en Vrouw Koetje; dizze leste riege columns wördden in 2002 ebundeld.

Vanof 1989 dreug Harteveld bij an Drèents letterkundig tiedschrift Roet, eerst as Drs. Mannes Kwant mit parodistische boekbesprekings, vervolgens mit gedichten en verhalen. In 1995 kwaamp bij Het Drentse Boek zien dichtbundel Hoss is dood uut, mit ironisch-anekdotische gedichten die nogal ies de kiendertied oproept. Zien wark kuj ok in verscheiden bloemlezings vienden.

In 2006 wördden Harteveld stadsdichter van Assen.

Uut zien wark

[...]

Een vrouwmens was 't die bij de baander stun.
Heur handen as een toeter an de mond.
Ze reup naor mij - kön het wezen dat

oes mam dat was, oes grintpad, oeze hond
en ik het kiend wat naost zien moe kwam staon?
Het was etenstied, ik bin op hoes an gaon.

(Uut 't gedicht 'Oes mam (vrij naor Nijhoff)')

Schrieverije

• Hoss is dood (gedichten, Zuudwolde, 1995)
• Veur de Ewigheid... Vrouw Koetje vertelt (columns, Zuudwolde, 1983)

Bronnen

• Rouke Broersma (red.) (2003), Scheupers van de taol: Bloemlezing van de Drèentse Schrieverij 1837-2003, Zuudwolde: Stichting Het Drentse Boek (blz. 207-210)
• Geheugen van Drenthe aover Erik Harteveld
• Huus van de Taol aover Erik Harteveld

Dit artikel is eschreven in 't Zuudwest-Drèents.