Overleg:Boertanger Moor

Sydinhold wördt neet understöänd in andere språken.
Uut Wikipedia, de vrye encyklopedy

Moi,

t Liekt mie n beter idee tou om dizze ziede in n dialekt te schrieven dij in de gebieden proat wordt woar dat de Boertanger Moor legen het. Bist doe t doar mit ais Ni'jluuseger? Grönneger 1 21:57, 30 nov 2007 (CET)[reageer]

Jao netuurlijk, prima. Wil ie de rest vertalen, of zal ik det eerst doen (van de Nederlaanstalige Wikipedia dus), det ie 't daomit oaverzet? (Waorumme hej 't in drei versies vertaald? Ik begriepe det ze dizze dialecten daor praot, mar 't zol iets ni'js weden um 't zölfde artikel in meerdere dialecten te doen.) Ni'jluuseger 00:44, 1 dec 2007 (CET)[reageer]
Aan aine kaant, zol t wel wat nijs wezen ja om n artikel in meerdere dialekten te schrieven, môr ik wait nait of t hail haandeg is. Ik zet t wel over ien t Westerwôlds as doe aangifst dat t artikel kloar is. Huifst natuurlek nait alles letterlieks te vertoalen. Grönneger 1 15:58, 1 dec 2007 (CET)[reageer]

Veenkelonioals[bronkode bewarken]

De Boertanger Moor is n veurmoaleg groot veengebied in Oost-Drìnthe, Oost-Grunnen en t Emslaand in Duutslaand. t Is van de middeleeuwen ôf grotenduils ontgonnen. Aan t begun van de 21e eeuw binnen der enkeld klaine stukkies van over.

Grootte[bronkode bewarken]

De Boertanger Moor haar n V-vörm. De westelke pode besluig t oerstroomdal van de Hunze, wuir in t westen begrìnsd deur de Hondsrug en rekde zuch in t noorden tou uut tot bie Stad. De oostelke pode lag in t stroomdal van de Ems. De zuudpunde van t gebied lag bie Linger. Tuzzen de baaide poten lag Westerwôlde. De moor was bie op zien grootst drijdoezend vaarkante kilometer. t Lag veur twijdaarde in wat nou Nederlaands grondgebied is en veur aindaarde in wat nou Duutslaand is. t Overgrode duil van de moor beston uut hoogveen.

Ontstoan[bronkode bewarken]

De Boertanger Moor is ontstoan tegen 5000 veur Kristus aan. t Gebied van de noudoagse veenkelonies was veur dij tied bewoond, zo as bliekt uut de bodemvondsten, bieveurbeeld bie Hoetmansmeer. De bewoners waren rondtrekkende nomoaden uut de middenstaintied. Dizze bevôlken is vot joagen worden deur t aal groder wordende veengebied, dat min tougankelk was. Bie Vaalte en Troapel het man resten van veenbroggen vonden, dij dateern van uut de nije staintied tot de iezertied tou.

t Veen het ook n militère funksie had. Op stees mit deurgongen deur t veen en der bielaanks het man schaanzen baauwd. Boertang, Olschaanze en Nijschaanze in de pervìnzie Grunnen en de Emmerschaanze, Vaalterschaanze en Schaanze de Katshoar in Drìnthe binnen hier veurbeelden van. Veural tuzzen 1680 en 1850 vond man dizze beschaarmende waarken van t moorgebied tegen aanvallen uut t oosten wichteg.

Westerwoolds[bronkode bewarken]

De Boertanger Moor is n veurmaoleg groot veengebiet in Oost-Drenthe, Oost-Grönnen en t Emslaand in Duutslaand. t Is van de middeleeuwen ôf grotendeils ontgonnen. An t begun van de 21e eeuw bint der inkeld leutje stukken van over.

Umvung[bronkode bewarken]

De Boertanger Moor haar n V-vörm. De westelke poot besleug t oerstroomdal vun de Hunze, wur in t westen begrensd deur de Hondsrug en rekte zoch in t noorden toe oet töt bie Stad. De oostelke poot lag in t stroomdal van de Ems. De zuudpunt van t gebiet lag bie Linger. Tusken de beide poten lag Westerwoolde. De moor waar bie op zien grootst dreidoezend vaarkante kilometers. t Lag veur tweidarde in wat now Nederlaands grondgebiet is en veur eindarde in wat now Duutslaand is. t Overgrote deil van de moor bestun uut högveen.

Ontstaon[bronkode bewarken]

De Boertanger Moor is ontstaon tegen 5000 veur Kristus an. t Gebiet van de nowdaagse veenkelonies waar veur dei tied bewoond, zo as bliekt uut de bodemvondsten, bieveurbeeld bie Hoetmansmeer. De bewoners waren rondtrekkende nomaden uut de middensteintied. Dizze bevoolken is vort jaogt worden deur t angaol groter wordende veengebiet, dat minne toegankelk waar. Bie Vaalt en Traopel heft man resten vun veenbroggen vunden, dei dateern van uut de neie steintied tot de iezertied toe.

t Veen heft ook n militère funksie had. Op plakken mit deurgungen deur t veen en der bielaanges het man schaanzen baauwd. Boertang, Oolschaanze en Neischaanze in de pervins Grunnen en de Emmerschaanze, Vaalterschaanze en Schaanze de Katshaor in Drìnt bint hier veurbielden van. Veuraal tusken 1680 en 1850 vund man dizze bescharmende warken van t moorgebied tegen aanvalen uut t oosten wichteg.

Middendrèents (zoas mien old-taante uut Geeiten dat sprek; d'r kunt wat foutjes in zitten)[bronkode bewarken]

't Boertanger Moer is 'n veurmaolig groot veengebied in Oost-Drenthe, Oost-Grunningen en 't Iemsland in Duutsland. 't Is van de middelieuwen ôf grotendiels ontgonnen. An 't begun van de 21e eeuw bint d'r enkeld kleine stukkies van over.

Umvang[bronkode bewarken]

't Boertanger Moer har 'n V-vörm. De westelijke poot besleug t oerstroomdal van de Hunze, werd in 't westen begrèensd deur de Hondsrog en strekte zuch in t noorden oet töt bie de Stad Grunningen. De oostelijke poot lag in 't stroomdal van de Iems. De zuudpunt van 't gebied lag bie Lingen. Tussen de beeide poten lag Westerwolde. De moer was bie z'n grootst oetdeiing dreeiduzend vierkaante kilometer groot. t Lag veur twiedarde in wat now Nederlaads grondgebied is en veur iendarde in wat now Duutsland is. t Overgrote diel van de moer bestun oet hoogveen.

Ontstaon[bronkode bewarken]

't Boertanger Moor is ontstaon tegen 5000 veur Christus an. 't Gebied van de tegenswaordige veenkelonies was veur die tied an bewoond, zoas blik uut de bodemvondsten, bieveurbield bie Hoetmansmeer. De bewoners waren umtrekkende nomaden oet de middensteentied. Dizze bevolking is vort jaogd deur 't aal groter wordende veengebied, dat min toegaankelijk was. Bie Vaalt en Traopel het man resten van veenbroggen vonden, die dateren van oet de neeie steentied tot an de iezertied.

't Veen het ok 'n militaire functie had. Op stees mit deurgangen deur 't veen heen en d'r bielanges hebt ze schaansen bauwd. Boertange, Oldeschaans en Neeieschaans in de previnsie Grunningen en de Emmerschaans, Vaalterschaans en Schaans de Katshaor in Drenthe bint hier veurbielden van. Veural tussen 1680 en 1850 vondt ze dizze bescharmende warking van 't moergebied tegen aanvallen oet 't oosten belangriek.