Kernunnos

Kernunnos ofebeeld op de Pilaar van de scheepsluden (Paries, 1e eeuw noa Christus)

Kernunnos was de höyvdgod van de heidense Kelten. Syn name beteakend 'ehoorndend' en hy was de heyr over de natuur, wilde beyste, landbouw, vöärspood en de underwerld. Hy wördden of-ebeyled med et lyv van een kearl en et gewei van een hertenbok; typisk is syn 'Budha-holding' med een heilige vakkel in de eyne hand en een slange med een rammenkop in de anderen.

Kernunnos is de Keltisken god dee wårskynlik et körtste by kümt van de wearldwydse vader-god. Hy kümt in vöäle boken en verhalen in vöär up Yrland en Wales. Et uuterlik van disse god stünden model vöär de düvel in latere kristelike künst, med syn hoorns.

Vandage an den dag wörd he wear anbeaden döär moderne heidenen.

Kernunnos zienn hoorns

In de veurgeskiedenisse en de oldheid bint der veul goden die as hoorns op n kop hebt. völle grotsskilderings bint der evunden woar as half-means', half-biest/herte op veurkomt. Iene bekendsn en misschien ok wal de belangrieksn is, wat de geleerde luu nuumt, de Sjamaan. Ok nudaagse gebruukn in Skotlaand en de Alpen tiedens midwintertied, woar as luu met hoorns en geweien op n kop as van onwiese deur de stroatn goat. Die luu doet zich verienen met 'n biest, met de natuurkracht. t Hele gebeurn hef as doel umme t laand weer vruchtbaar te kriegn. Völ luu zegt dat zie Wodan met zien dooinleger noadoet, mar 't hef ok völle vot van dissn god. Zo wörd ok Kernunnos eziene as god: den was iene van de bieste en de kracht dee de natuur weer op gaank kreg.

Associatie met hertn

Hi-j wörd ait assosieerd met hertn, veural 't edelherte. t Edelherte kump oaveral in europa in veur en is ok 't grootse hertesoort wa'w hier hebt, op de eland in skandivie noa. Deur zien greutte en zien machogedrag tiedns de broons, hadden de keltn oardig wat respekt veur 't biest. Ok wön der op ejaagd en gaven eer dus ettn en onderdelen umme eer huzen te bouwn. Zo hef't edelherte bi-j eer völle anzeen ekreegn. De vruchtbaarheid en de kracht van de natuur, woar ze zowal teegn striedn as met leevn, kwamp in dat biest in 't lief.

Umdat 'e assosieert wöd met de vruchtbaarheid (de broons), wörn 'e een god van de overvlood. Mar ok had 'e doarumme de macht oaver leevn en dood. En umdat 'e woarschienlik van veurnd n god van de jacht was.

Dit artikel is eskreaven in et sallandsk.