Een feestelijk starfgeval
Een feestelijk starfgeval is een Drèentstalige novelle uut 1991 deur Klaas Kleine, verschenen bij Het Drentse Boek.
't Teniel van handeling is een Drèents dörp. Bouwvakker Nico Smalholt verkoopt zien rijgieshuus en zowat al zien huusraod en koopt 't bouwvallige boerderijgien van de aoverleden vrijgezel Berend Bos. Smalholt nemp genoegen mit de primitieve omstaandigheden in 't stulpien, det e begunt op te knappen. Twaalf jaor eerder hef zien vriendin Katja hum verruild veur een goeroe in 't Indiase Poona. Smalholt is niet van plan nog weer an de vrouwe te gaon. In zien monologue intérieur drokt hij hum smalend uut aover vrouwen en aover de dörpsroddels. D'r wördt ezegd det Katja's vader een NSB'er was en det zij de dochter van de domeneer ewest zol hebben. Heur moeder brocht eten naor de pastorie umdet de domeneer vermoedelijk onderdukers verbörgen höld.
De karke waor Smalholt naost woont wördt erestaureerd en in ruil veur bouwmateriaol beheert hij de sleutel van 't hekke um de karke. Lisa van Agt, een loensende architecte die 't aoverzicht aover de restauratiewarkzemheden hef, kump de sleutel bij hum halen en blif op bezuuk komen. Smalholt döt anvankelijk niet zien best um een goeie indrok te maken, mar al gauw is e onder de invloed van heur charme. Lisa betrekt hum weer meer bij 't heden, in plaatse van det e foetert op 't verleden. As hij tendentieus reageert op een ontboezeming van Lisa aover heur eigen vader, wref ze hum an det hij ofgef op de dörpspraoties mar daor zölf ok in mitgiet.
De novelle is bespreuken in Maandblad Drenthe 5, meie 1991.
Citaot
[bewark | bronkode bewarken]- Het laand hier rond umhen kik geel van de peerdebloemen. An de zuudkaante van mien huus stiet een seringebos in blui mit witte bloemen die lekkerder roekt as wat vrouwluu ooit uut een flessie achter de oren en op de polsen druppelt. In de sloot achter 't huus bint kikkers gangs mit de liefde. Altmit mit drei tegelieke. Dikke bulten kikkerdril ligt hier en daor in het water dat deur de zunne al lekker op temperatuur komp. Bij de holtwal lig de zeune van Sent Dekker weer mit zien meidtie. Kreien bint algedurig in de weer bij mien schösstien mit takken in de snavel mar zij maakt gien enkele kaans um te nusseln want veurige weke he'k ter een stuk kiepegaas aoverhen emeuken. Der is woningnood onder de kreien vanof de tied dat de karke in de braand gunk en de toren dus niet meer beschikber is. Veur mien part gaot ze een stee zuken in de pastorie, daor staot twei schösstienen op. Ik zie die domeneer nog niet het dak op gaon mit kiepegaas. Het leven zit vol onzekerheid.
Uutgaonde verwiezing
[bewark | bronkode bewarken]
|
Dit artikel is eschreven in 't Zuudwest-Zuud-Drèents. |