Gerard Stout

Uut Wikipedia, de vrye encyklopedy

Gerard Stout (Emmen, 1950) is een Drèentse schriever. Hi'j stund bekend as ien van de miest productieve Drèentstalige schrievers; sinds 2014 schrif e uutslutend in 't Nederlaands. In 2009 wun Stout de Streektaalpries van 't Dagblad van het Noorden veur zien novelle In Paradisum.

Nao zien studie scheikunde in Grunning hef Stout een antal jaor les egèven in Zambia. Tegenswoordig is e docent an de Noordelijke Hogeschool in Liwwadden.

In 1985 begunden Stout vertellegies te schrieven, die mit name in Drèents literair tiedschrift Roet verschenen. Vanof 1987 besprek hi'j streektaalliteretuur veur 't Dagblad van het Noorden. In 2005 richtten hi'j een uutgeveri'je op, Ter Verpoozing, daoras boeken verschient in 't Drèents en Nederlaands.

In 1999 kreeg Gerard Stout de SNS Cultuurpries van Drenthe veur literatuur. In 2009 wördden hum de Streektaalpries van 't Dagblad van het Noorden uutelangd veur zien novelle In Paradisum, eerst in eigen beheer uutekomen (2008) en een jaor later bi'j Het Drentse Boek.

In 2011 kwaamp 't voestdikke egodocument Ningtien uut. In 't aoverzichtswark Drentse Letteren (2017) nuumde Rouke Broersma dizze roman 'het beste Drentse boek ooit. [...] De hoofdpersoon, Johannes de Mens, sleept ons fietsend, treinend, vliegend, mee van hot naar haar, vooral naar haar en dat is enerverend, hilarisch en hartverscheurend' (p. 130).

In 2014 wun Stout de Grote Culturele Prijs van Drenthe, de belangriekste culturele oeuvrepries van de pervincie. Rond dizze tied kwaamp hij in opspraok, umdet hij bij meerdere gelegenheden in 't openbaar verkondigde det 't Drèents niet meer belangriek was en niet an kiender deuregeven mus wörden. Hij zegde zien abonnement op Drèents letterkundig tiedschrift Roet op en stapte aover op 't uutslutende gebruuk van 't Nederlaands veur zien schrieverije. Zien opmarkings aover 't Drèents kwamen hum op een roppige reactie te staon van veurzitter van 't Huus van de Taol Anne Doornbos. Die nuumde 't onbegriepelijk det Stout de Culturele Pries aneneumen had, en reup hum op um uut de jury van de Streektaalpries van 't Dagblad van het Noorden te stappen.

Publicaties[bewark | bronkode bewarken]

  • Eroetiek (1992, speciale uutgave van Roet)
  • Zwak ies (novelle, 1992)
  • Liek in 't veen (1996, boeknummer van Roet)
  • Matglaozen dreum. Drentse roman (1994, Het Drentse Boek)
  • Wanda (novelle, 1995, Het Drentse Boek)
  • An de reize (körte verhalen, essays en een novelle, Zuudwolde, 2004)
  • Kan niet… ligt op het kerkhof (2005, Ter Verpoozing)
  • Leven na de dood (2005, Ter Verpoozing)
  • Wisseling van de wacht (2005, Ter Verpoozing)
  • Gehaktdag (2005, Ter Verpoozing, mit Martin Koster onder 't pseudoniem Jans Pol)
  • Mien verzuuk (essaybundel mit DVD, 2005)
  • In Paradisum (novelle, 2008)
  • Ningtien (roman, 2011)
  • Weense wals. Slim körte verhaolties (Slim Körte Verhalen, 2013)
  • De minnebrief (roman, 2013)

Bronnen[bewark | bronkode bewarken]

Dit artikel is eschreven in 't Zuudwest-Drèents van de Drèents-Oaveriesselse grèensstreek.