Voestbiele

Uut Wikipedia, de vrye encyklopedy
Acheuléen-voestbiele uut Kent

Ne voestbiele is n kerngereedschop uut et paleolithicum, et Acheuléen en et Moustérien. Zie komt alleneg veur in Afrika, Europa, et westen van Eurazië, India en et westen van China. Wieter noar et oosten wodt zie neet ebruukt.

Voestbieln künt in n kwarteer tied uut vuursteen ehakt wödden. Ok rhyoleet, kwartseet en fonoleet wodt doarveur ebruukt, moar et makkelek versplinterende obsidioan neet. Zie bunt of-eplat, hebt mangsmoal nen scharpen rand rundumme en den scharpen rand is altied an twee kanten bewarkt. Den top is spitse, et anderen uutende rond. Archeologen bunt et er neet oaver eens hoo en woarveur voestbielen indertied ebruukt wödden. Under de meer woarschienleke gebruken bunt et slachten van dieren en et holthakken.

In 1939 vond den Freesen annemmer en amateur-archeoloog Hein van der Vliet uut Lippenhuuzen ne voestbiele bi-j et Wienjewolde van vandage. Dizzen vundst was van groot histories belang, umdat doar veur et eerst met wodden angeteund dat Noord-Nederlaand al veur de letste iestied bewond was ewest. Et duurden joaren veurdat dizze voestbiele deur de wetenschop as zodoanig erkend wodden, en as de Voestbiele van Wienjeterp n begrip wodden in archeologiese krengen.