Oldlusen

Uut Wikipedia, de vrye encyklopedy
(döärstüürd vanaf "Lusen")
De hervörmde karke van Oldlusen uut 1952

Oldlusen (ok wel Oldluzen naor de spelling-Gallée[1]; Nederlaands: Oudleusen) is een dörp in Aoveriessel in de gemiente Dalsen. 't Lig ten noordoosten van 't dörp Dalsen, an de N340 (de Hessenweg) en een endtien baoven de Vechte. Per 2018 woonden der 560 mèensen, een toename van de 501 in 2006.

Geschiedenis[bewark | bronkode bewarken]

Oldlusen is begund as Lusen; de name wördden verschillend opeschreven: Lusne (1313), Loesen (1322), Luessen (1485). Der wördt wal edacht det de name kump van lo-essen (=holt-essen). In 1631 wördden de Luessener Compagnie opericht um de hoogveenmoerassen baoven Lusen te ontginnen. Daor ontstund Ni'jlusen, waordeur 't oldere dörp de name Oldlusen kreeg. Al in 1655 is dizze naamsveraandering attesteerd (Oltleusen).

Vanof de 19de ieuw is Oldlusen al hoe meer ontwikkeld töt een hechte gemienschop waor de mèensen kunnig mit mekare bint. Der is een hervörmde karke uut 1952. In 1967 wördden Ontmoetingscentrum de Wiekelaar lös edaone en in 1989 kwaamp der een sporthal. Ok bint der een bieb, een basisschoele, een supermarkt en, an de Hessenweg, een eetkefé en wegrestaurant. Der is een bedrieventerrein, het Muldersveld, mit veurnamelk lokale bedrievigheid. In 't butengebied wördt eboerd en hej kampeerveurzienings.

Bi'j Oldlusen is 't hotel mit conferentiecentrum Mooirivier (töt 2008 De Bron en eerder nog vekaansieoord de Vechtstroom).

Op Oldlusen wördt naost Nederlaands vanolds Sallaands epraot.[1]

Citaot[bewark | bronkode bewarken]

"Goa'j met hen schaats'n?" vreug mi'j Hans.
Ik dache: "Joa, det is mien kans
um is te win'n."
Schaats'n lopen is mien vak.
Ik peutie-oaver met gemak.
't Zal hum niet zin'n.

Eerste strofe van Oldluus'n - Gelster deur Irene van Oenen. In: Arend Heideman (samenst.) (2001?), Kot tegen moder de gaanze an, Stichting Genootschap voor Gelselaar en de Ganzenveer

Schrieveri'je[bewark | bronkode bewarken]

In dizze lieste vin ie boeken die mit Oldlusen van doen hebt.

  • Koman, Ruben A. (2006), Dalfser Muggen: Volksverhalen uit een Overijsselse gemeente. Mondelinge overlevering, volksgeloof en vertelcultuur in Dalfsen, Hoonhorst, Lemelerveld, Nieuwleusen, Oudleusen e.o., Bedum: Profiel Uitgeverij (i.s.m. de IJsselacademie, Kampen)
  • Visscher, Wim (2005), Heeren van de Ligtmis: Geschiedenis van de Leusener Compagnie, het begin van Nieuwleusen en het Oosterveen, Gouda: H&K Uitgevers.

Verwiezings[bewark | bronkode bewarken]

  1. 1,0 1,1 Scholtmeijer, Harrie (2006), Mörn! Taalgids Overijssel, Assen: In Boekvorm Uitgevers bv.

Buten dizze webstee[bewark | bronkode bewarken]

Dit artikel is eschreven in 't Zuudwest-Drèents.