Historische kuuroorden van Europa

Uut Wikipedia, de vrye encyklopedy
Thermaal complex Tettuccio in Montecatini Terme, Italië
't Kurhaus van Bad Ems in Duutslaand

De historische kuuroorden van Europa bint elf Europese kuuroorden die op de UNESCO-Wereldarfgoedlieste staot. Tiedens de 44ste bijienkomst van de Commissie veur 't Wereldarfgoed, op 24 juli 2021 in Fuzhou, China, hebt ze dizze kuuroorden op de lieste ezet.

De elf Europese kuuroorden op de Wereldarfgoedlieste[bewark | bronkode bewarken]

Kenmarken[bewark | bronkode bewarken]

Al dizze steden hebt heur ontwikkeld rond netuurlijke mineraalwaterbronnen. 't Bint getugen van de internationale Europese kuurcultuur die hum ontwikkelde van begun 18de ieuw töt in de jaoren 1930. In dizze tied ontstund een best antal grote badplaatsen, en een soortement stadsbouw mit alderhaand kuurgebouwen: Kurhaus, Kursaal, pompkamers, drinkzalen, zulengalerijen en aandere balneologische infrastructuur. Daorbij heurt wiedere veurzienings as tunen, rizzelveerzalen, casino's, theaters, hotels en villa's. Zukse veurzienings bint integreerd in een stadsgehiel det dieverdaotsie en therapie böd, mit een schier laandschop derumhenne.[1]

Verwiezings[bewark | bronkode bewarken]

Dit artikel is eschreven in 't Zuudwest-Drèents.