Heks Hasje

Heks Hasje is n Grönnegs mythisch figuur oet Westerwoolde. Rund dizze vrouw geit n sage rund under de Woolgens. Umdat zi bi Zèlng woonde, is dizze sage veural in Zèlng vernuimd.

In Zèlng is t kavvee De Heksenketel vernuimd naor Heks Hasje. Ok de Hassebaarg komt op dizze meneier an zin naom.

De Sage

Heil, heil laank leden, dou in Westerwoolde alles nog moor, klein en meinschaar was, leefde der n heksken in t midden van aandere heksen, trollen en weite wieven. Dit heksken waar heil klein en haar eit koolde vouten van t drabbege moor. Zi waar vaok verkoolden en neisde daorum slim veul. "Hatsjie, hatsjie"... Al gaauw nuimde man heur daorum "Hasje".

Zi wörde veul taargd deur elkenein, veuraal deur dei aokelke weite wieven dei an de baank van t lutje revierken hoesde. Hasje besloot um man te verhoezen. Zi steeg up heur bezzempken en zweierf over de moren en t Westerwoold. Up eins zag zi n lutje heuvel mit baarkebomen en wenen. "Hier blief ik", docht zi. Zi muik waarme slofkens van zaachte blaoder en n stel neie bezzemkens van weensprikken. As t duuster wur stookde zi n vuurken um zuk te waarmen en um wat lucht te hebben. De weinege mìnzen dei saovends heur weeg zöchde over de tangen deur t moor, zagt t luchtschiensel en belaandde op Hasje heur heuvel van waor zi ander dag heur weeg weer vond. As Hasje op heur bezzem rundvloog en kwaodwollende mìnzen ankommen zag, gungt zi as de ment naor under en doofde t vuurken, zodat zi verdwaolde mit alle gevoolgen vandein.

Zo vergungt t ok n rieke keunek, dei mit n kaore goold deur t moor reisde. Hasje haar vernomen dat hi zin onderdaonen oetmaargeld haar en heil minneg behaandeld haar. Dou hi vlak bi de heuvel waar, doofde zi t vuur. Hi waar binao boven dou de waogen votzakde, umkipte en mit de keunek en aal t moor in zunk. Tot nou tou heft man nog niks van t goold opdolven.

Zo laankzaomerhaand nuimden de mìnzen dei zaandheuvel de "Hasjesbaarg", laoter verhaspeld tot Hassebaarg of hasselbaarg... Der kwamt deur de jaoren hìn aal meer mìnzen in Westerwoolde wonen. Dizze mìnzen gungt t klein oetgraoven en der ontstond vennen en baauwlaand. t Moor verdween laankzaom en der wörde op zeid en wonnen. Hasje begon zuk aal minder op heur gemak te vuilen in t Westerwooldse laand en vloog up heur bezzem zuudoostwaorts, wieder en wieder tot zi zuk weer neerluit up n hogere en meer beboste heuvel in de nao van n grote revier in t midden van Duutslaand. Daor ligt den ok n plaots Hasselberg waor Hasje en heur femilie nog aal woont en zuk thoes vuilt.

Messchein ... a'je up n duustere aovend of nacht eins op de Hassebaarg kiken gaot, vi'je nog femilie van heur tuzzen de stroeken of in n holle boom. En a'je n vuurken in t duuster zein up de Hassebaarg, weit ie t wizze!

Born

Portaol van Zèlng (verhuusd noar vlagtwedde.nl)

Schreven up t Westerwoolds