Waar wij steden doen verrijzen...
't Flevolaans volkslied (Waar wij steden doen verrijzen...) is eschreven deur Mak Zeiler, en de meziek is van Riemer van der Meulen. De overwinning op 't waoter stiet centraol in 't volkslied, gelieke as op de vlagge van Flevolaand. Krek zoas bie 't Wilhelmus, wördt niet de hele tekste ezungen, 't is gebrukelijker um allinnig 't eerste couplet te zingen waorvan de leste twie regels 1 keer herhaold wördt.
Tekse
[bewark | bronkode bewarken]Waar wij steden doen verrijzen
op de bodem van de zee,
onder Hollands wolkenhemel
tellen wij als twaalfde mee.
Een provincie die er wezen mag,
jongste stukje Nederland.
Waar het fijn is om te wonen,
mijn geliefde Flevoland!
Land gemaakt door mensenhanden,
vol vertrouwen en met kracht.
Waar de zee werd teruggedrongen
die zoveel verschrikking bracht.
Een provincie die er wezen mag,
jongste stukje Nederland.
Waar het fijn is om te werken,
mijn geliefde Flevoland!
De natuur laat zich hier gelden
dieren kiezen nest of hol.
En de wijde vergezichten
stemmen ons zo vreugdevol.
Een provincie die er wezen mag,
jongste stukje Nederland.
Waar het fijn is om te leven,
mijn geliefde Flevoland!