Achterhooks volkslied

Uut Wikipedia, de vrye encyklopedy

Et Achterhooks volkslied wodden in de neggentiende eeuwe eschrevne deur den schoolmeister B. J. Stegeman. Et is de eersten officiële vermelding van et woord Achterhook veur dizzen streek.

Achterhooks volkslied[bewark | bronkode bewarken]

't Gif moar ênen Achterhook,
Den Geldersen, den echten,
't Land, woar onze wêge stond,
Op eeuwenolden Saksengrond,
Woar w' altied an zôlt hechten.
Doar bu' we rech in onze schik,
Zo as nen snook in 't water,
Doar he we pretkes, meer as zat,
Doar sprèke wiej ons eigen plat
En reurt geduch den snater.
Doar kö'we kuiern wied in 't rond
Deur donk're busk' en heide,
Langs wège, woar den broambos bleujt,
En essen, woar de rogge greujt,
Of dwars deur greune weiden.
Doar völt de tied ons nooit te lank,
Al bu' w' ok mangs allene,
Doar sprèèkt de dinge langs den weg,
Doar is van all's te zéne,
Ne kezz' link nog, den ons wat zeg.
Doar ligget tussen 't greune holt
Kastele nog te dreum'ne
En dörpkes, woar ne mölle dreejt
Boerd'riejkes, woar ne hane kreejt
Biej naam, as 't mot, te neumne.
Doar stêêt ok Almens karksken nog
Van Starink – dat mo'j weten –
Doar is 't nog kaarmse in Terborg,
Doar hef den spölman nog de zorg
Van olds biej 't voggelschêten.
Doar sprek zo mennig städken ok
Nog van vergangen tieden.
Do hier in 't land de viejand lag
En 't eigen arme veurgeslach
Verkwam in bitter lieden.
Wat genk 't er hèr um Bredevoort!
Wat kon 'n z' op Grolle beuken!
Dat stêêt nog in 't geschêêd'nisbook,
Dat Deutekom en Lochem ook,
Joa, joa, doar kon 't ok speuken.
Joa, 't gif moar enen Achterhook,
Den Geldersen, den olden,
Den wiej bewaart as kost'lijkst pand,
Ons wondermooie Saksenland,
Woar w' altied van zölt holden.