Westfaals

Westfaals is ene van den belangrieksten dialectgroopen van et Nedersaksisch. Zien treffendste eigenschop is diftongisatie: et veraandern van klinkers in tweeklanken); zee ook breking. Et Westfaals wödt in Westfalen esprokken, ne gebeed in den dealstoat Noord-Rijnland-Westfalen. Mangs wödt et Nedersaksisch van et oosten van Nederlaand ook ezeen as Westfaals (et Nedersaksisch van et noorden van Nederlaand zol dan Noord-Nedersaksisch wean).

Westfaalse dialecten/dialectgroopen

Duutslaand

• West-Munsterlaands (Westmünsterländisch)
• Munsterlaands (Münsterländisch)
• Zoerlaands, Zuud-Westfaals of Markisch (Sauerländisch, Südwestfälisch, Märkisch)
• Oost-Westfaals (Ostwestfälisch)
• Graofschops (Grafschafter Platt)
• Eemslaands (Emsländisch)

Nederlaand (soms wordt allenig de Duutse varianten as Westfaals ezeen)

• Tweants-Groafschops (Twents)
• Vreeznveens (Vriezenveens)
• Gelders-Overiessels (Gelders-Overijssels)
• Veluws (Veluws)
• Dreants en Stellingwarfs (Drents en Stellingwerfs)
• Westerwoolds (Westerwolds) - Et Westerwoolds is n Grunnings dialekt mit veel Westfaalse invlooden. Tegenwoordig bint disse invlooden veelal verdwenen en zol et Westerwoolds dus indeeld moeten wodden as Noord-Nedersaksisch.