Westfaals

1. Oost-Westfaals
2. Zuud-Westfaals
3. Munsterlaands
4. West-Munsterlaands
5. Achterhooks
6. Veluws
7. Sallaands
8. Stellingwarfs
9. Drents
10. Tweants
11. Bentumers
12. Eemslaands
13. Westerwolds

Westfaals is ene van de belangriekste dialektgropen van et Nedersaksies. Ziene treffendste eigenschop is diftongisatie: et veraandern van klinkers in tweeklanken); zee ook brekking. Wat in bv. t Grönnings wörd oetsprökn as ne -eei (beter ['beɪtər], deken [deɪʔŋ̩], ezw) wörd in t Westfaals ne -iä (biäter [bɪætər], diäken [dɪæʔŋ̩]).

Et Westfaals wöd in Westfalen esprokken, n gebeed in den dealstoat Noordrien-Westfalen. Mangs wörd et Nedersaksies van et oosten van Nederlaand ook ezeen as Westfaals, umdat de wat meer beholdende varianten disse klanken ook zo maakt (de wat niejere varianten zollen dan wieder ontwikkeld wean). Et Nedersaksies van et noorden van Nederlaand zol dan too t Noord-Nedersaksies erekkend wörden.

Westfaalse dialekten/dialektgropen

Duutslaand

• West-Munsterlaands (Westmünsterländisch)
• Munsterlaands (Münsterländisch)
• Zoerlaands, Zuud-Westfaals of Markisch (Sauerländisch, Südwestfälisch, Märkisch)
• Oost-Westfaals (Ostwestfälisch)
• Graofschops (Grafschafter Platt)
• Eemslaands (Emsländisch)

Nederlaand (mangs wordt alleneg de Duutse varianten as Westfaals ezeen)

• Tweants-Groafschops
• Vreeznveens
• Gelders-Overiessels
• Veluws
• Dreants en Stellingwarfs
• Westerwoolds - Et Westerwoolds is n Grunnings dialekt mit völle Westfaalse invloden. Teggenswoordeg bint disse invloden völal vort en zol et Westerwoolds dus in-edeeld motten wodden as Noord-Nedersaksies.

Uutgoande verwiezings

• Wörterbuch der Westmünsterländischen Mundart