Verskil tüsken versys van "De verleuren zönne"

Uut Wikipedia, de vrye encyklopedy
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
TXiKiBoT (Oaverleg | bydragen)
K r2.4.6) (bot derbie: sh:Priča o bludnom sinu
ArthurBot (Oaverleg | bydragen)
K r2.6.3) (bot derbie: simple:Parable of the Prodigal Son
Regel 35: Regel 35:
[[ru:Притча о блудном сыне]]
[[ru:Притча о блудном сыне]]
[[sh:Priča o bludnom sinu]]
[[sh:Priča o bludnom sinu]]
[[simple:Parable of the Prodigal Son]]
[[sr:Прича о блудном сину]]
[[sr:Прича о блудном сину]]
[[sv:Liknelsen om den förlorade sonen]]
[[sv:Liknelsen om den förlorade sonen]]

Versy up 22:52, 21 apr 2011

"De verleuren zeune", eskilderd deur Rembrandt van Rijn

De verleuren zeune is ien van de bekendste parrebels uut 't Nieje Testement. 't Is eschreven deur de evangelist Lucas. De geliekenis wördt verteld deur Jezus Christus.

Een va ef twie zeuns. De jongste zeune eist zien arfenis op, verkwist 't en keert berouwvol weerumme. Hiej wördt deur de va feestelijk ontvangen. Dit maakt de oldste zeune jeloers. Hiej hef jao altied trouw ewest. De va wiest de oldste zeune terecht: 't is goed um de weerummekeer van de 'verleuren' zeune te vieren. (Lucas 15: 11-32).

Rembrandt van Rijn ef de weerummekeer van de verleuren zeune verbeeld in een skilderie dät noe in de Hermitage in Sint-Petersburg hangt.

De verleuren zeune is ok in verskillende Nederlaanse dialecten vertaald.

Uutgaonde verwiezingen

Disse pagina is eskreven in 't Zwols.