Willem Kloeke

Uut Wikipedia, de vrye encyklopedy
Willem Kloeke in 1920

Willem Kloeke (Zwolle, 24 juni 1852 - Haarlem, 5 november 1934) was een Zwolse onderwiezer, skriever en laandkaortenmaker. Hi'j gruuiden op in de Zwolse binnenstad en deu ok in Zwolle zien opleidige veur onderwiezer. Kloeke gaf in verskeiden plaatsen les en wördden in 1876 heufd van de openbaore skoele in Weidum. Daornao hef e heufdonderwiezer ewest in Vreeswiek (1880-1882) en Schagen (1882-1893). Van 1893 töt zien pensionering in 1921 was e heufd van de openbaore skoele (de Ulo) in Haarlem. Vervolgens hef e gastdocent ewest, ok in België en Fraankriek, daoras e bi'j de leerlingen interesse perbeerden te wekken veur Nederlaand.

In 1901 verskeen van Kloeke de Schoolatlas der Geheele Aarde. Ok meuk hi'j een geologische kaorte van de pervincie Noord-Hollaand, höld veurdrachten en skreef oaver waterstaotkunde en eerdriekskunde.

Zo vanof 1910 skreef Kloeke (onder de name 'Willem') in de Driemaandelijkse Bladen vertellegies in 't Zwols oaver 't lèven in 't Zwolle van zien jongesjaoren. Zien vertellegies wördden in 1931 deur Thieme uutegèven onder de titel Zwolsche Sketsies.

Willem Kloeke was de va van taalkundige G.G. Kloeke.

Citaot[bewark | bronkode bewarken]

"De tael, die 'k 't eerste eb eleerd was chien Ollans, maer Zwols, de tael van miej moeder, van miej vaeder en van zoo wat alle mensen, die 'k in de eerste joeuren van miej léven te zien en te euren krege. Is 't dan wonder da-'k die tael graeg in eere olle? 'k Wonne now al meer dan fieftig joeur in 'n eel andere oek van 't land, maer 't Zwols bin 'k toch nog lange niet vergeten en doeur bin 'k bliej umme, want 't is toch zo'n ekfetieve mooie tael; 't ef zokke mooie, zachte klanken; jö, 't is miej vaeke of't selde vertelseltien in 't Zwols mooier is as in 't Ollans."
Willem Kloeke in de Zwolsche Courant, 9 april 1925

Uutgaonde verwiezing[bewark | bronkode bewarken]