Neijaorskoek
De neijaorskoek, ok wel joskoek, is een traditioneel Drèents gebak dat tussen karst en neijaor bakken wordt. De neijaorskoek is vergeliekbaor mit de Grunnings-Oostfriese spekdik, maor de spekdik hef een dikke zachte structuur, terwiel de neijaorkoek dun en haard is en gien spek bevat. Ok wordt de neijaorskoek vaoker maokt van garst as van rogge, zoas de spekdik.
As 't deeg maokt is, drokt ze een klein bollegien in een kniepiezer en legt der stukkies Drèentse kosterworst in. Daornao giet 't iezer dicht en dat laot ze ungeveer 10 seconden zo staon. Dan even ofkoelen en de neijaorskoek is klaor.
De schriefster Ali Brals-Luinge oet Grol schreef: "In de mieste hoeshollings zaten de vrouwlu daogenlang te knieperties en joskoeken bakken. Dat gebeurde vaok in 't stookhok. Daor stun de kookkachel of de aol klomkachel glunig rood." Ze memoreerde wieder dat vroeger de kinder de buurt opgungen um iederien 't neijaor of te winnen en daorbij zungen:
Gelukkig neijaor
He'j de joskoeken gaor?
Een zeupie erbij,
Is goed veur mij,
Maor niet veur Jan,
Die pist er van.
Bronnen
[bewark | bronkode bewarken]- Brals-Luinge, Ali (1977), en toen..... zag ik....., Assen: Hummelen
Schreven in 't Midden-Drèents |