Lochtkussenvoertuug
Et lochtkussenvoertuug of een hovercraft is uutvunnen deur Christopher Cockerell in 1959.
An de bovenkaante van et lochtkussenvoertuug zoegt de moter locht an, zodat de drok onder de 'rok' van et lochtkussen op peil blieft. Zo kan et luchtkussenvoertuug inkelde centimeters zweven boven waeter of laand. Omdat d'r minnig weerstaand is van wrieving mit de grond (bi'j bi'jveurbeeld auto's is d'r wel weerstaand deur de wrieving tussen de banen en de weg) is d'r minnig kracht neudig om een lochtkussenvoertuug mit hoge snelhied te laoten veren of zweven. Ten opzichte van een gewoon schip gaot een lochtkussenvoertuug dan ok veul gauwer.
Deurdat een lochtkussenvoertuug boven waeter zweeft, kan hi'j vri'j makkelik et straand opveren. D'r is dus gien haeven mit diep waeter en een anlegkade neudig. Een naodiel van et lochtkussenvoertuug is dat hi'j slim gevulig is veur wiend en golven, zodat passegiers an boord vri'j gauw zeeziek wodden.
In Fraankriek is in 1960 experimenteerd mit de Aérotrain, een lochtkussenvoertuug dat over een vaaste leidereels zweefde.